Rudy M.J. van der Meer

1945 – 2023

Op 19 maart jl. is Rudy van der Meer op 78-jarige leeftijd overleden.
Rudy was al langere tijd ziek.
Rudy werkte 32 jaar bij Akzo Nobel in tal van functies. Veel van de huidige gepensioneerden zullen herinneringen hebben aan de samenwerking met deze aimabele, gedreven en opgewekte Akzo-man. Met hem verdwijnt een stuk Akzo- geschiedenis uit het leven.

Rudy ging naar de HBS op Curaçao, waar zijn vader bij Shell werkte en hij een fijne jeugd heeft gehad. Eerst de militaire dienst vervullen en daarna werd het Delft om aan de TH te studeren. Daar leerde hij ook zijn vrouw Hester kennen. Als jong afgestudeerde koos Rudy voor Akzo, een bedrijf dat hij tot zijn pensionering zou dienen. In 1973 begint hij eerst in de Chemische Divisie in verschillende functies. Via o.a. plantmanager in Rotterdam klimt hij uiteindelijk op naar de hoogste positie van directievoorzitter van deze Divisie in het jaar 1991, met als standplaats Amersfoort. Rudy als TH Delftenaar voelt zich thuis in de technische wereld, maar blijkt ook een uitstekend gevoel te hebben voor mensen én voor de zakelijke kanten van het leidinggeven. Na nogal wat reorganisaties volgt zijn overstap naar Coatings. In het hoogste orgaan van AkzoNobel -de Board – wordt Rudy verantwoordelijk voor de hele Coatings groep.
Hier weet Rudy nadrukkelijk zijn stempel te zetten op de gang van zaken. Al snel is zijn strategisch inzicht, maar ook zijn innemende persoonlijkheid een vaste waarde in dit onderdeel van het concern. Rudy houdt ervan om ter plaatse aanwezig te zijn en niet alleen maar te besturen vanuit het hoofdkantoor. Zodoende leert Rudy alle ins en outs van de business kennen en is zijn netwerk enorm. Hij is joviaal, deskundig en ondersteunend en heeft een fenomenaal geheugen. Hoe vaak kwam het niet voor dat Rudy een zin begon met: “maar twee jaar geleden zei U over hetzelfde onderwerp …..”. Dan was het duidelijk dat de vriendelijke man toch echt wel de baas was die er niet van hield om op het verkeerde been te worden gezet.
Een speciale eigenschap was zijn kijk op mensen. Vele jonge mensen kregen van hem een kans. In het diepe en het komt wel goed. En als het even niet goed liep, dan stond de deur open en was er steun en advies. De coatings-activiteiten: groeien en bloeien… soms wordt er afstand gedaan van een onderdeel om elders verder te kunnen groeien.
In 2005, na 32 jaar, vindt Rudy het mooi geweest en gaat hij met pensioen. Rudy en Hester brengen dan veel tijd door op de boerderij in Emst (Gld.) en hij blijft natuurlijk actief als commissaris, als bestuurder en op het hockeyveld.

Wij allen hebben een markante, uiterst deskundige en bijzonder innemende collega verloren!
Ons medeleven gaat uit naar Hester en de kinderen.

 

VGAN-bestuur